De oma met de glimlach

Carmen Clarà Esquinas en Lucas Smolders - Vinkenlaan 23

Carmen en Lucas

Anno 2013 begonnen we met de uitbreidingswerken van onze tuin. De steunmuur die in de jaren 60 van de vorige eeuw door de familie Dehertoghe werd aangelegd en onze percelen scheidde, stond echter labiel op zijn grondvesten. Na onderzoek bleek dat die onvoldoende steun boden en er werd tot een volledige afbraak en vernieuwing overgegaan.

De drie meter hoge muur bestond uit een twee meter hoge dubbele laag bakstenen op een meter hoge steunmuur van arduin. Volgens onze architect was het al zeer merkwaardig dat er dure arduin gebruikt werd in een tuinmuur… Groot was dan ook onze verbazing toen bleek dat die arduin afkomstig was van brokstukken van oude grafzerken, sommige wel 40 kg zwaar.

Korte navraag bij de vorige eigenaars leerde ons dat de stenen afkomstig waren van de opruiming van het oude kerkhof rond de kerk van Sint-Lambertus in Heverlee. Daar werden tussen 1959 en 1968, onder het nodige protest van de buren, de 700 graven stelselmatig ontruimd en overgeplaatst naar het nieuwe kerkhof van Heverlee, De Jacht, voor de voorziene verbredingswerken aan de Waversebaan en Vandenbemptlaan.

Een deel van deze oude grafzerken vond dus een herbestemming in deze muur… We behielden er slechts drie van: een stuk versierd krulmotief zonder verder opschrift, een kwart zerk van de echtgenote van Juul en een stuk met de foto van de Oma met de Glimlach.

Mochten er buren zijn die deze personen kennen of kunnen traceren mogen ze zeker een seintje geven. Zo niet blijven het voor eeuwig mysterieuze ornamenten, die in onze tuin van hun tweede verblijf genieten tussen de zonnebloemen.