Drie schepjes

Bob Pleysier - Vinkenlaan 24

Essen. Ik had er een zorgeloze kindertijd in een gezin met zeven kinderen. Vader was meubelmaker en moeder was full time huisvrouw én runde daarnaast een winkel met gereedschappen en keukengerief. Een beetje zoals de vroegere Merckx in de Diestsestraat in Leuven. Die winkel ging ’s morgens open als ze opstond, en sloot ’s avonds als ze ging slapen. Zeven dagen op zeven. Met die twee jobs was ze alle dagen twaalf uur in touw. Daarom moesten wij, de kinderen, alle kleine keukentaken overnemen. Tafel dekken en afruimen, een omelet bakken, naar de winkel lopen om een half pond kaas, boontjes vlezen, koffiebonen malen, de verse melk koken, patatten jassen, afwassen,… Later schakelde moeder haar vijf zonen ook in als een Essense bol.com voor alle leveringen aan huis.

Vaste opdracht ’s morgens was koffie zetten. Eerst nog met een koffiebeurs later met Melita filterzakjes. En moekes regel was: drie schepjes koffie voor een volle pot.

Daar denk ik nu nog dagelijks aan als ik ’s morgens in de Vinkenlaan koffie zet: drie schepjes.