Kersverhaaltje en een grote tuin

Gillian & Michel Dierickx - Matadilaan 5

Kersverhaaltje

Roger, Francine, Michel en Gillian

We waren eens op vakantie aan zee in het zuiden van Engeland in een bungalowpark. Op een dag meldde de receptie dat er juist een pakje toegekomen was voor ons. Wij waren heel verbaasd want wij verwachtten niets. Terug in ons huisje openden wij het pakje. Er zat een doosje in. We deden het open en er lag een laagje watten in en daaronder op nog een laagje watten lagen 4 kersen. Er was een briefje bij met "Smakelijk!" Roger en Francine, onze buren vonden het spijtig dat we juist op vakantie waren als onze kersen rijp waren. Vandaar het pakje. Wij hadden wel hele lieve (schelmen van) buren !

"Amai, wa ne groten tuin!"

Vroeger stond tussen onze tuin en die van Roger en Francine, onze buren een groene draad met coniferen langs de twee kanten. Die werden maar groter en dikker, wat het bijpraten bemoeilijkte. Dus, weg die coniferen. Zo gezegd, zo gedaan. Maar als we bij elkaar iets wilden gaan drinken moesten we telkens langs de straat gaan. Toen beslisten we om een stukje draad te verwijderen. Maar ja, hoe groot moest die opening dan wel zijn? De mannen hadden de oplossing gevonden. Als ze erdoor konden met een krat bier in hun handen zou het oké zijn. Dus zo geschiedde het. Nadien was het ook heel handig om bij de buren de planten te verzorgen en op het hondje te passen als ze op vakantie waren. We begrepen snel dat die resterende afsluiting geen nut meer had en hebben ze helemaal verwijderd. Hierdoor zijn onze twee kleine tuinen één grote geworden ! Iedereen die nu bij ons binnenkomt maakt dezelfde opmerking: "Amai, wa ne groten tuin!"

Dit verhaaltje hebben wij dus al vele keren verteld. Speciaal is nog, dat de elektriciteit voor de verlichting die op de scheiding staat, van bij ons komt en de schakelaar bij de buren staat !