Legendarische winter in Matadi

Robert Vleminckx - Leo Dartelaan 25

Midden jaren ’70 kocht ik een huis in de Leo Dartelaan, nummer 25, van de familie Delgoff. Ik woonde en werkte in Brussel bij de dienst burgerlijke stand. Ik kende de straat al goed want mijn oom en tante woonden al jarenlang in het huis ernaast, Leo Dartelaan 23. Dat huis kochten Kris en Luc begin jaren ’90.

Begin jaren ’60 hadden oom en tante, zus van mijn moeder, beslist om Kerstmis elk jaar in hun huis in de Leo Dartelaan 23 te vieren. Voor Kerstmis 1962 kwamen mijn moeder en ik met de trein uit Brussel. Wij zorgden toen voor het dessert. Het was een droge namiddag, de temperatuur was net boven het vriespunt.

Om 19u begon het feest met het aperitief. Alles verliep heel gezellig en om middernacht werd de Kerstviering uitgezonden. Iedereen wachtte geduldig tot de Paus de mis afsloot en de zegen Urbi Et Orbi uitsprak. Daarna ging het feest verder, we zongen en dansten en de wijn vloeide overvloedig.

Rond 2u30 kwam iemand terug van het toilet met de mededeling dat het sneeuwde. Niemand ging kijken, het feest ging door. Om 3u30 maakten de eersten zich klaar om het feest te verlaten. Maar tot ieders verbazing was er meer dan 40 centimeter sneeuw gevallen. De wagens wilden niet meer starten, de temperatuur was gezakt tot min 14 graden. Zowieso was rijden veel te gevaarlijk.

De oudste aanwezigen kregen een bed. De jongeren, zoals ik, moesten op de grond slapen. Met een deken op een tapijt. Iedereen nam het plezierig op en bij iedere latere Kerstviering keken we terug op de legendarische koude winter van 1962-1963. Het zou toen bijna drie maanden elke dag vriezen.