Staan voor een laan

Mathieu Stuyven en Kathleen Catteeuw

Mathieu Stuyven en Kathleen Catteeuw - ex-Paul van Ostaijenlaan 41

We kwamen in Matadi wonen in 1997. Het huis Paul van Ostaijenlaan 41 hadden we gekocht in 1996 nadat Francine en Roger (Matadilaan) ons hadden getipt dat dit te koop stond. Op de kijkdag zelf kwamen we een half uurtje vroeger voor de rest en hadden ons voorschot cash bij. Het huis zelf hadden we niet gezien, maar we waren bij verschillende mensen met een gelijkaardig huis, gaan zien wat de mogelijkheden waren en hoe zij hadden verbouwd: bij Francine en Roger Vanderstappen, bij Paul Dauwe (Matadilaan of is dat al Vinkenlaan?), Christine en Eric Vanderstappen (Zegelaan). We waren meer dan overtuigd. En omdat we een zekere band hadden met Francine en Roger en de eigenaars ook goede herinneringen hadden aan deze mensen, was het gauw beklonken. Helaas moesten de andere bezoekers afdruipen.

Jasper en Jolien met de kameraadjes van de PvO-laan

Er moest uiteraard heel wat vernieuwd/verbouwd worden. Het huis dateert van 1928 en had nog de originele nutsvoorzieningen (elektriciteit, waterleidingen, afvoeren). We namen Leo Van Broeck (Bloemenlaan) onder de arm voor de renovatie die aanvankelijk op drie maand moest afgerond worden. Het werden er zes. En ondertussen zouden we niet in de Guido Gezellelaan wonen, maar in de Jean-Francois Tasson Straat (burgemeester van januari 1849 tot mei 1897). Tegen die naamsverandering werd in het najaar 1996 een actiecomité opgericht omdat niemand in een straat wou wonen met de naam van één of andere illustere onbekende. En dat het ‘straat’ werd i.p.v. ‘laan’ schoot ook in het verkeerde keelgat. Enfin, het comité deed wat tegenvoorstellen; dat het een laan moest worden en met de naam van een dichter. Pas in 2000 was de kogel door de kerk en moesten adressen/passen gewijzigd worden in Paul Van Ostaijenlaan. Schrijver & straat Literatuur. Jaargang 20 - DBNL

We hebben er gewoond met onze 2 kinderen, Jolien en Jasper tot augustus 2020. Nu woont Jolien er met haar man Koen en kindjes Pheline en Achille. Ze zetten de traditie voort van de speelstraten, wat voor ons een pilootproject was van de stad en waarvan ikzelf, samen met Mieke Haemels meter en trekker was. Maar dit is nog een apart verhaal.