Waar zijn de babysits van weleer?

Tine Piessens en Marc Schaevers - Zegelaan

Hannah, Elena en Bas groeiden op in de jaren 90 en vroege jaren 2000 in de Zegelaan. De Matadiwijk was toen rijk aan toffe, enthousiaste babysits. We hoefden geen lidgeld te betalen bij de Bond van Grote en Jonge Gezinnen om via die weg een kinderoppas te vinden. Nee, in onze wijk woonden toffe meisjes die voor 3 à 4 euro per uur de kinderen verhaaltjes voorlazen, ze - al dan niet met moeite - in bed stopten of ruzies tussen broer en zus(sen) konden temperen. Je had Veerle van om de hoek in de Goede Haardlaan of Thu uit de Vinkenlaan en Anneke uit de Volhardingslaan. Charlotte of Tinne uit de Zegelaan en Sabine en Sabrina uit de Matadilaan. Heb ik nu alle straten ongeveer gehad? Grote afwezigen: de Van Ostaijenlaan, de Broekstraat.Woonde daar geen jong gebroed in die jaren toen wij jonge ouders waren? Ander soort afwezigen: de jongens van de wijk. Het leek alsof er minder jongens in Matadi woonden of misschien dienden die zich minder aan of zocht ik sneller naar een toffe meid van 16 jaar. Was ik niet genderoverschrijdend genoeg? Of waren die jongens dat niet?

Bas, Elena en Hannah Schaevers

Ik zie sommigen van de ex-babysitters nog wel eens terug wanneer ze hun ouders komen opzoeken of ergens in een café in de stad opduiken. Altijd een warme groet, een fijne herinnering aan een mooie tijd… Zij zijn nu vrouwen van een stuk in de dertig of bijna veertig? Ze hebben nu zelf kinderen en hebben allicht ook de Kikkerverhalen van Max Velthuis voorgelezen, zijn op die spannende Berenjacht van Michael Rosen en Helen Oxenbury geweest en haalden Pluk van de Petteflet van Annie M.G. Schmidt in huis. De nostalgie kruipt in m’n pen. Tijd om op te houden.