Notre Voisin

Op 22 januari overleed Mon (Edmond) Delaitemps, onze buur uit de Goede Haardlaan 2.

Hieronder een herinnering, geschreven door zijn buurman Bob, aan het verjaardagsfeest voor Mons 80ste verjaardag met de buren in het voorjaar van 2020, in volle corona-tijd.

Donderdag 23 april 2020 was niet alleen een heerlijk zonnige, maar in onze straat ook een feestelijke dag. Mon, onze overbuurman werd tachtig. Omdat corona een echt feest verbood, hadden zijn dochters Kristien en Muriel de hele buurt gevraagd om een kaartje in zijn bus te droppen. Dat velen dat ook deden wist ik al toen ik ’s morgens rond halftien buitenkwam en hem tegen een andere buur hoorde zeggen dat hij er al zestig had ontvangen, zelfs van mensen die ik maar amper ken!

Op het middaguur kwam het corona-orkest van de Leo Dartelaan een serenade brengen. Veel mensen stonden anderhalvemeterend mee te zingen. En Dirk Witters uit de Broekstraat speelde Happy Birthday to you op zijn sax.

Mon is een sympathieke man die in heel Matadi bekend is omdat hij graag op straat een babbeltje maakte. De meesten vonden dat plezierig. Een enkeling liep wel eens een straatje om, en ik, als naaste buur, bleef altijd graag even kletsen, maar met een goedaardig excuus in het achterhoofd om af te breken: Sorry Mon, mijn patatten staan op het vuur, of: Mijn strijkijzer zit nog in ...

Nu missen we hem, maar hij blijft toch een beetje Monsieur Matadi, altijd goedlachs, perfect tweetalig en met een uitgesproken mening over alles.

Voor elk van zijn twee dochters verbouwde hij een Matadihuis. Zo blijft Mon toch min of meer de burgemeester van de Goede Haardlaan. En zoals het een goeie burgervader past, streng in het handhaven van de orde. Mon kon in een Franse colère schieten als kinderen wat te veel lawaai maakten of met hun bal te dicht in de buurt van zijn auto kwamen. En als dat klein grut niet onmiddellijk luisterde, dan haalde hij zijn indrukwekkende officiële dienstpet boven - Mon was parkwachter in het provinciaal domein van Opheylissem (Hélécine).

Tot slot van die mooie dag zat de hele familie Delaitemps in de avondzon voor de deur in de Goede Haardlaan netjes op anderhalve meter van elkaar takeaway te eten. Uiteindelijk klokte Mon af op honderd wenskaartjes. Van me leven niet meegemaakt!